Page 23 - ESSAY THAI 1st
P. 23
ู
ู
ฉันร้สึกตื้นตันใจกับพลังของลุงของฉันมำกจนฉันกรีดร้องว่ำฉันก ำลังจะตำยก่อนที่เขำจะทุบตีฉันด้วย ซ ้ำ ไม่ ฉันร้สึกเหมือนฉันก ำลังจะ
ตำย
ู
ร้สึก ที่ต้องจับหลอด
ิ
็
มันเปนสถำนกำรณ์ฉุกเฉนอย่ำง แท้จริง
่
่
บัตรเดียวที่ฉันสำมำรถซื้อได้คือคุณปู ... คุณปูเปนเพียงคนเดียวเท่ำนั้นที่อยูใน ใจ
็
่
่
่
' ฉันควรท ำอย่ำงไรถ้ำปูไม่อยู ....',
' ถ้ำปูไม่เปดประตูจะท ำยังไง ?...'
ิ
่
็
ทันทีที่อำรมณ์วิตกกังวลและวิตกกังวลของฉันผ่ำนไป ควำม โกรธเกรี้ยวของลุงฉันกเริ่มขึ้น แล้ว
“ อ่ำ อ่ำ … อ่ำ อ่ำ อ่ำ อ่ำ อ่ำ อ่ำ อ่ำ อ่ำ อ่ำ อ่ำ อ่ำ อ่ำ ครับ ” มันเปนเสียงกรีดร้องที่ดังก้องไปทัวเมือง
็
่
ฉันตะโกนดังขึ้นเพอให้ปู ได้ยิน
่
ื่
เมื่อบริเวณโดยรอบมีเสียงดัง ....
คุณปูปรำกฏตัว ... .
่
่
" อะไร ? “อำบอม ”… ปูของฉันเปดประตูซำรำงแชแล้วปรำกฏตัว ขึ้น
ิ
่
ฉันไม่สำมำรถมีควำมสุขกับกำรปรำกฏตัวของคุณปูของฉัน ได้
ไม่มีพระผู้ช่วยให้รอดที่แยกจำก กัน
เล่ำให้ ปูฟงอย่ำงละเอียดถึงสิ่งที่ฉันท ำ ไป
ั
่
่
เมื่อปูของฉันได้ยินเรื่องรำวทั้งหมด เขำกโกรธ มำก
็
เขำโกรธมำกกว่ำลุงของฉันด้วย ซ ้ำ
็
' ฉันประสบปญหำใหญ ' วันน้เปนวันแห่งควำมทรงจ ำของฉัน ....'
ั
่
ี
แค่คิดเรื่องน้กท ำให้จิตใจของฉันว่ำง เปล่ำ
็
ี
จำกนั้นได้ยินเสียงตะโกนอันน่ำสะพรึงกลัวของคุณ ปู ่
ุ
“ คุณท ำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ! “ผู้ชำยคนนั้นต้องถูกดุอย่ำงรนแรง !” เขำพูดว่ำ .
ื
็
จำกนั้นเขำกเข้ำไปในห้องโดยถอแส้มำกมำย ...
ี่
“ จับผู้ชำยคนนั้นมำที่น !” เขำพูดอย่ำง หนักแน่น
QR
23
