Page 25 - ESSAY THAI 1st
P. 25
่
หลังจำก เวลำผ่ำนไปพอสมควรเพื่อให้ปูของฉันและกำรแสดงของฉันเติบโต ลุงของฉัน ดูเหมือน จะมีจิตใจที่อ่อนแอ ลง
ี
๋
“ ท่ำนพ่อ กรณำ หยุดเดียวน้ ” แต่ ....
ุ
ี
่
ิ
คุณปูพูดว่ำ “ผู้ชำยคนน้ต้องถูกลงโทษ เพื่อ ไม่ให้ เขำ ท ำอะไรแบบนั้นอีก !” ขณะที่เขำพูดแบบน้ กำรตีปลอมของคุณปูยังคงด ำเนน
ี
่
่
ต่อไปชัวขณะ หนึ่ง
ิ
่
แน่นอนว่ำอย่ำงที่ปูของฉันพูด มันไม่เคยเกดขึ้นอีก เลย
หลังจำกวันเกิดเหตุ ดูเหมือนลุงจะร้สึกเสียใจอยูพักหนึ่ง และ ทุกครั้งที่ญำติๆ ของฉันมำรวมตัวกัน เขำจะหัวเรำะและเล่ำเรื่องที่ฉันขโมย
่
ู
็
เครื่องทองเหลืองมำแลกเปน ทอฟฟ ี่
็
ทองเหลือง เปนเรื่องรำวที่น่ำสนใจเสมอ
ฉัน หัวเรำะมำก
นั้น ฉันกับปูกกระซิบกันเงียบๆ ใต้ผ้ำห่ม
็
่
" ท ำไมคุณท ำอย่ำงนั้น ?" ปูถำมด้วยท่ำทีเปนมิตรเช่น เคย
็
่
ส ำหรับค ำถำมของคุณปูฉัน ...
่
ิ
่
ิ
ิ
ิ
็
ี่
่
“ ฉันอยำกกนทอฟฟจริงๆ และ ถ้ำฉันกนหนึ่งช้นหรือสิบชิ้น ฉันก็คงโดนดุอยูดี ฉัน ก็เลย ตัดสินใจ กนเยอะๆ แล้วก็โดนดุอยูดี ” เอำเปน
ว่ำ .... คุณ ปู หัวเรำะ .... _ _ _ _ _
่
“ เพรำะฉะนั้นฉันชอบคุณ ” ขณะที่บอกว่ำ ....
ั
“ อำ ถ้ำ ในอนำคตคุณอยำกจะเปนผู้น ำของบริษท คุณ ต้องกระจำยให้มำกที่สุดเท่ำที่คุณจะท ำได้ !” เขำพูดด้วยควำม พอใจ
็
็
แล้วเขำกกอดฉันแน่นในอ้อมแขนแล้ว หลับไป ทันที
ฉัน มักจะหลับไปก่อนโดยเอำมือแตะเครำของปู ่
่
วันนั้นฉันเผลอหลับไปนำนโดยมีแสงจันทร์อันสดใสส่องผ่ำนหน้ำต่ำงเพื่อฟงเสียงคุณปูของฉันกร น
ั
คืนนั้น ฉันร้สึกถึงแสงจันทร์ที่สวยงำมส่องผ่ำนหน้ำต่ำงอย่ำงอบอุน และ ควำมร้สึกอบอุนของแสงจันทร์ในคืนนั้นยังคงอยูในใจฉันเปน
็
่
่
ู
ู
่
เวลำ นำน
QR
25
