Page 60 - ESSAY THAI 1st
P. 60
ชะตากรรมของพ่อ
็
สุขภำพ ของพ่อฉันกค่อยๆ แย่ลง
ู
็
ก่อนที่เรำจะร้ตัว มันกมำถึงสถำนกำรณ์วิกฤติ แล้ว
ุ
มันยำกที่จะเคลื่อนไหว และ เขำอยูในสภำพที่เลวร้ำยที่สุดด้วยอำกำรไอรนแรงและมีไข้ สูง
่
่
วันหนึ่ง มี โทรศัพท์มำที่โรงเรียนที่ฉันสอน อยู ว่ำพ่อของฉันอำกำรสำหัส
ฉันวิ่งกลับ บ้ำน
่
ฉันนังแท็กซี่กับพ่อ ทันที
่
ู
ฉัน ยังจ ำควำมร้สึกเศร้ำได้อย่ำงชัดเจนเมื่อเห็นพ่อปวยหำยใจไม่สะดวกบนรถแท็กซี่ระหว่ำงทำงไปโรงพยำบำลอันดงซองซู
ิ
ในเวลำนั้น ฉันคิดกับตัวเองว่ำ 'ท่ำนพ่อ โปรดกลับมำเร็วๆ เถด ' ฉันยังคงร้สึกเสียใจกับสิ่งที่ฉันพูดแม้จะผ่ำนไปหลำยป กตำม
ู
ี
็
็
็
' หำกคุณก ำลังเผชิญกับประสบกำรณ์ที่เจ็บปวดเช่นนั้น กจำกไปอย่ำงสงบเถอะ ' มันเปนควำมคิดที่น่ำเศร้ำ แต่ ...
ู
ฉันเสียใจที่มีควำมร้สึกนั้นแม้เพียงชัวคร่ แม้จะผ่ำนมำเปนเวลำนำน กตำม
ู
่
็
็
ิ
ิ
' อิอิอ ... อิอิอ ... ท่านพ่อ ข้า ขอโทษ '
่
พ่อของฉันถูกส่งตัวเข้ำห้องไอซียูอย่ำงรวดเร็ว และ อำกำรกกลับมำมันคงอีกครั้งในไม่ ช้ำ
็
็
แต่หมอบอกว่ำ 'คุณจะอยูได้ไม่เกนหนึ่งวัน ' มันเปนเช่น น้ ี
ิ
่
แม่เกบฉันไว้ใกล้ พ่อ
็
็
ในที่สุดเมื่อฉันหำยใจไม่ออก แม่กผลักฉันเบำ ๆ เพื่อที่ฉันจะได้จับมือพ่อ ได้
ู
ฉันร้สึกเสียใจแทนพี่ชำยของฉัน แต่เพรำะว่ำพ่อของฉันดูแลฉันมำกที่สุดตอนที่เขำยังมีชีวิต อยู ่
ฉันเดำว่ำแม่ต้องกำรให้ฉันได้รับกำรดูแลจำกพ่อ โดยตรง
พ่อของฉันมีช่วงเวลำที่ยำกล ำบำกในกำรให้ ค ำแนะน ำ บำงอย่ำงแก่ ฉัน
็
ู
็
“ คนเรำจะต้องเรียนร้โดยไม่ร้ ตัว โอซอกอำ คุณ เปนคนฉลำด ดังนั้น ถ้ำ คุณท ำงำนเพียงเล็กน้อย คุณกจะสำมำรถท ำงำนได้ดีในเวลำไม่
ู
ู
ู
นำน ต้องเรียนร้ . ต้องเรียนร้ ... ”
QR
60
