Page 103 - ESSAY THAI 1st
P. 103
ิ
่
่
นันคือควำมยิ่งใหญของประธำนำธบดีปำร์ค จุง-ฮี ที่ฉัน เคำรพ
ื
น้ ในขณะที่เห็นเจ้ำหน้ำที่ต ำรวจถอปนพกอยูข้ำงถนน
ี
่
ื
ิ
หำกมีคนถำมว่ำ “คุณ อยำกตำย หรือ ฆ่ำประธำนำธบดีปำร์ค จุงฮ ?” ถ้ำคุณถำม ...
ี
่
็
ู
ฉันสงสัยอยูคร่หนึ่งว่ำมันจะเปนเช่น ไร
็
ฉันกตอบได้ ชัดเจน
ฉันร้สึกเสียใจกับแม่และครอบครัวของฉัน ,,, แต่ ค ำตอบของฉันคือ
ู
“อย่ำฆ่ำประธำนำธบดีปำร์ค แต่ ยิงหัวฉันดีกว่ำ ” มันคงจะเปนเช่น นั้น
ิ
็
เพรำะ เขำยังมีงำนอีกมำกที่ต้องท ำ และ ฉันคิดว่ำเขำยังม อีกมำกที่จะมีชีวิตอยู และ มี อะไรให้ท ำมำกกว่ำ ฉัน
่
ี
ี
ทุกวันน้ เมื่อฉันเห็นนักกำรเมืองวิพำกษ์วิจำรณ์เขำในทำงลบ ฉัน มักจะร้สึกอยำก เข้ำไปหำเขำและ พูด อะไรบำง อย่ำง
ู
่
็
มันใจอย่ำงแน่นอนว่ำ ถ้ำ ผู้ใหญคนนั้นมีชีวิตอยูอีกสักหน่อยและ น ำทำงประเทศของเรำต่อ ไป อีก 3-4 ปี ชีวิต คงจะดีกว่ำที่เปนอยู ่
่
่
ตอนน้มำก
ี
ี
จำกน้ไป ฉันหวังว่ำฉันจะไม่โต้เถยงกับควำมส ำเร็จที่เขำทิ้งไว้อีกต่อ ไป
ี
ฉันคิดว่ำพลเมืองของเรำทุกคนควรจะขอบคุณบุคคล นั้น
และเรำทุกคนต้องไตร่ตรองว่ำเกดอะไรขึ้นกับพัคจีมำ น
ิ
ื
ฉันสงสัยว่ำมันเจ็บปวดแค่ไหนส ำหรับลูกชำยที่ทั้งพ่อและแม่ของเขำเสียชีวิตจำก กระสุนปน
อยำกท ำยำมั้ย แปลว่ำ ... .
ชำวปำร์ค จีมำนไม่อยำกใช้ชีวิตแบบปกติ เหรอ ?
เขำไม่มีทำงเลือกอื่นนอกจำกต้องอดทนกับมันด้วยยำ .... เรำต้อง เข้ำใจ ควำมเศร้ำโศกของเขำ
ในแง่นั้น ฉันยังเคำรพประธำนำธบดีคิม จองพิล อีก ด้วย
ิ
่
ว่ำ ผู้ใหญที่พยำยำมดูแลพันธนำกำรของเจ้ำนำยจนถึงที่สุด ก็ คือผู้ใหญที่แท้จริงคนหนึ่ง
่
หำกพ่อแม่ของครอบครัวถูกกระสุนปนฆ่ำตำย และ พวกเขำไม่สำมำรถดูแลครอบครัวได้เพรำะพวกเขำยุงอยูกับงำนของประเทศ ก็ เปน
่
ื
็
่
เรื่องปกติที่ผู้คนจะดูแลพวกเขำและทะนุถนอมพวก เขำ
ื
ิ
ิ
่
กำรเสียชีวิตของประธำนำธบดีพัคจุงฮีถอเปนเหตุกำรณ์ที่โชคร้ำยอย่ำงยิ่ง และ ควำมส ำเร็จของประธำนำธบดีพัคจุงฮีจะยังคงอยูใน
็
ประวัติศำสตร์ไปอีก นำน
QR
103
