Page 300 - ESSAY THAI 1st
P. 300
ผู้คนค ำนึงถึง คุณค่ำ
แต่ละคนมีมำตรฐำนคุณค่ำที่แตกต่ำง กัน
่
คนส่วนใหญพูดถึงเงินทอง ชื่อเสียง และ ชีวิต
ค่ำนยมของแต่ละคนแตกต่ำง กัน
ิ
บำงคนต้องกำรเงิน บำง คนต้องกำรชีวิต บำง คน ต้องกำรชื่อเสียง ,,,,,
็
่
ี
ี
ื
ี
ในจ ำนวนน้ ฉันถอว่ำกำรให้เกยรติเปนสิ่งส ำคัญ ที่สุด นันคือวิธที่ฉันอำศัย อยู ่
เพรำะ ,
ที่ถ้ำคุณสูญเสียเงิน คุณก็สำมำรถสร้ำงมันขึ้นมำใหม่ได้ และ ถ้ำคุณสูญเสียชีวิต คุณจะสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่ำง แต่ท ำไมคุณถึงตำย
หลังจำกคุณตำย ? เมื่อฉันพูด ฉัน อยำกจะบอก ว่ำ ฉันเปนคนที่มีชีวิตที่มเกยรติอย่ำงแท้จริง ฉันต้องกำร ช่วยเหลือผู้คนมำกมำยไม่
ี
็
ี
ิ
เพียงแต่เกดจนตำย แต่ ยังช่วยในภำยหลังด้วย และมีส่วนช่วยให้ลูกหลำนของฉันด ำเนนชีวิตอย่ำงชอบธรรม และ จำกไป มำกส ำหรับ
ิ
พวก เขำ
ี
็
่
ฉันพยำยำมเปนคนที่มีเกยรติอยู เสมอ
ฉันคิดว่ำถ้ำฉันสูญเสียเกียรติ ฉันจะสูญเสีย ทุกสิ่งทุกอย่ำง
เมื่อเสือตำย มันจะทิ้งผวหนังไว้ และเมื่อมีคนตำย มันจะทิ้งชื่อ ไว้
ิ
ู
็
ั
ฉันให้ควำมส ำคัญกับเกียรติเพรำะฉันโตมำกับกำรดู กำรฟง กำรเรียนร้ และควำมร้สึกภำยใต้ปูของฉัน ซึ่งเปนครที่ได้รับกำร ตกแต่ง
ู
่
ู
จะเปนอดีตนักโทษได้อย่ำงไร ????
็
็
ฉัน ฉันต้องกำรก ำจัดข้อกล่ำวหำเท็จของกำรเปนอดีตนักโทษจริงๆ ... .. มันไม่ยุติธรรม … . ฉันยังคงฝนร้ำย อยู ่
ั
และ ผมด ำรงต ำแหน่งหัวหน้ำองค์กรมำเปนเวลำ 30 ปี
็
หัวหน้ำกลุมคืองำนอันทรงเกยรติของ ฉัน นันเปนเหตุผลว่ำท ำไมฉันถึงให้ควำมส ำคัญกับเกยรติมำกยิ่ง ขึ้น
ี
ี
่
่
็
มอบ ให้ฉัน และ ครอบครัวของฉัน ก็ กลำยเปน ภูเขำ แห่ง ลมและ ฝน
็
ิ
ฉันท ำอะไรผด ฉัน พูดเรื่องน้ที่ศำล ด้วย
ี
ฉัน เอำ โน้ต 10 วอน ไปด้วยหรือเปล่ำ ? ให้หลักฐำนมำให้ฉันแล้วฉันจะยอมรับ มัน
ั
ฉัน ใช้เงินของตัวเองมำกกว่ำ 6 พันล้ำนวอนเพื่อสร้ำงบริษทและให้ บริกำร
เงินที่ได้จำกกำรมีส่วนร่วมของผู้อื่น มีมูลค่ำประมำณ 15 พัน ล้ำนวอน
ั
็
อย่ำงไรกตำม ฉันไม่ได้แตะต้องหนังสือของ บริษท
QR
300
