Page 71 - ESSAY THAI 1st
P. 71
ุ
ั
ชีวิตสนข
็
ั
'สนขชอบมันเปนพิเศษ
ุ
ติดตามให้ดี .'
ั
ุ
ั
สนขของฉนและฉน มี ความสัมพันธ์ 5 เท่า
ั
อย่ำงแรก คือตอนที่ฉันอำศัยอยูใน Jugong Apartment ใน อำคำร Jamsil 3 และด ำเนินกำรสนำมเทนนส Rose
่
ิ
of Sharon
วัน นั้น ฉันท ำงำนเสร็จเร็ว กลับมำบ้ำน อ่ำนหนังสือ และออกไปซื้อของตอนดึก เมื่อ ฉันได้ยินเสียงสุนัขหอนในที่มืดข้ำงอพำร์ตเมนต์
่
เมื่อฉันไปที่นันฉันเห็นสุนัขตัวหนึ่งก ำลังจะ ตำย
ตอนนั้นอำกำศหนำวมำกจนฉันออกไปข้ำงนอกโดยสวมเสื้อคลุมตัว หนำ
็
่
่
เมื่อฉันสัมผัสสุนัข มันกเย็นรำวกับว่ำมันอยูที่นันหลำย ชัวโมง
่
' Tsk tsk .... หนำวขนำดไหน ... '
็
ฉันร้สึกเหมือนจะแขงตำยถ้ำปล่อยมันไว้แบบนั้น ฉัน จึงรีบถอดเสื้อคลุมออกแล้วพันตัว ด้วย
ู
และฉัน ร้สึกอยำก ช่วยชีวิตตัวเอง ฉัน กเลยอุ้มสุนัขไปโรงพยำบำลสัตว์
็
ู
็
เปนเวลำดึกแล้ว ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องง่ำยที่จะ หำ
พยำบำล สัตว์ตรงทำงเข้ำตลำดอ ำเภอ
ว่ำ ชื่อน้น่ำจะเปนโรงพยำบำลสัตว์ดงโด
ี
็
ุ
ฉันขอกำรรักษำสุนัขที่นัน และเมื่อฉันกลับไปในวันร่งขึ้น สุนัขกตำยไป แล้ว
็
่
ี
็
ิ
สัตวแพทย์กล่ำวว่ำ "สุนัขตัวน้กนยำแปลกๆ และ มันกสำยเกนไปที่จะช่วยมัน " เขำพูดว่ำ .
ิ
ฉันเล่ำเรื่องทั้งหมดให้เขำฟงและถำม ว่ำเขำควรจะ พำฉันกลับมำเร็วกว่ำน้เมื่อฉันกน ยำหรือ ไม่
ี
ิ
ั
่
“ ท่ำนครับ ขณะท ำงำนที่โรงพยำบำลสัตวแพทย์ ผมไม่เคยเห็นใครแบบคุณนังแท็กซี่ไปถำมที่ตั้งของโรงพยำบำล ตอนดึกๆ มำก่อน บอก
ู
ว่ำพวกเขำจะช่วยเหลือสุนัขของคนอื่น ไม่ใช่ของตัวเอง ” เขำกล่ำว ว่ำ “ในฐำนะแพทย์ที่ช่วยรักษำสัตว์ ฉันร้สึกขอบคุณ ”
ฉันยังขอให้เขำจ่ำยค่ำรักษำ แต่ เขำปฏิเสธอย่ำงเด็ดขำด โดยบอกว่ำ ไม่
QR
71
